ارائه چارچوبی برای سنجش میزان موفقیت نظام آموزش دورمحور تعاملی مبتنی بر وب2.0 در مدارس تهران

امروزه در جهان و بالتبع در کشور ما ایران نظام آموزش دورمحور در مقاطع آموزش عالی به صورت روزافزون در حال توسعه می باشد. نظام های آموزشی جهان در شرایط حاضر رویکردی متفاوت نسبت به گذشته در زمینه آموزش و روش های آن اتخاذ نموده اند و در این راستا سعی نموده اند از مشارکت گسترده تر و عملی دانش آموزان در زمینه آموزش به منظور ارتقاء کیفیت و ایجاد تعامل بین دبیران و دانش آموزان استفاده نمایند. علاوه بر مزیت های فوق العاده ارتقاء کیفیت آموزشی از طریق مشارکت دادن دانش آموز، صرفه جویی زیاد در زمینه وقت و هزینه مصرفی، سهولت برای دانش آموز و دبیر، امکان افزایش کمی و کیفی آموزش و بهره مندی از ابزار نوین تکنولوژی در آموزش و غیره از مزایای طرح می باشد. در این تحقیق که به منظور ارائه چارچوبی برای سنجش میزان موفقیت نظام آموزش دورمحور تعاملی مبتنی بر وب2.0 در مدارس تهران عنوان شده است از مدل تحقیق وانگ و چیو (2011) استفاده شد که در نهایت جهت بررسی عوامل تأثیرگذار در سنجش موفقیت و آزمون مدل تحقیق، داده های جمع آوری شده از 402 دانش آموز مقطع متوسطه شهر تهران توسط پرسشنامه ای با 32 سوال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که کیفیت اطلاعات، کیفیت سیستم و کیفیت خدمات بر کیفیت ارتباطات در یک سیستم یادگیری الکترونیکی2.0 تأثیر مثبت دارند. همچنین سه عامل یاد شده بر رضایت کاربران و قصد وفاداری در یک سیستم یادگیری الکترونیکی2.0 نیز تأثیرگذارند. علاوه بر این با بررسی دو به دوی عوامل نیز این نتیجه به دست آمد که تک تک عوامل فوق یعنی کیفیت اطلاعات بر کیفیت ارتباطات، کیفیت سیستم بر کیفیت ارتباطات، کیفیت خدمات بر کیفیت ارتباطات تأثیر مثبت خواهد داشت. همچنین کیفیت اطلاعات بر رضایت کاربران، کیفیت سیستم بر رضایت کاربران، کیفیت خدمات بر رضایت کاربران، کیفیت ارتباطات بر رضایت کاربران نیز تأثیر خواهند داشت. علاوه بر آن کیفیت ارتباطات بر قصد وفاداری و رضایت کاربران بر قصد وفاداری نیز تأثیر مثبت دارند.